Fotopolis

17.12.2021

O jaa!! Książka Arché została nominowana do książki roku w plebiscycie Fotopolis Bardzo za tę nominację dziękuję w imieniu własnym i całego zespołu. No właśnie. Bo to jest świetna okazja by o czymś ważnym powiedzieć.



Po zdjęcia odlatuję w swój świat, samemu i po swojemu. A potem wracam na ziemię i już nie jestem sam, otaczają mnie wspaniali ludzie z którymi mam przywilej pracować. Piszę o tym, bo jakoś tak jest, że książki fotograficzne sygnowane są imieniem i nazwiskiem fotografa, co jest niesprawiedliwe, bo książka wynika z wysiłku całego zespołu.

Nie byłoby książki Arché, gdyby nie Ania Nałęcka-Milach, niezrównana projektantka, której wielkie serce, wyobraźnia i zaangażowanie w proces skutkuje tak niezwykłym rezultatem w postaci fizycznego obiektu. Bo na tym polega sztuka, aby cały emocjonalny ładunek i sprzeczności z którymi wracam z daleka przełożyć na medium książki. Ania praktykuje ideę bliską tej stosowanej w architekturze, gdzie wszystkie decyzje projektowe, użycie takiego a nie innego materiału wynikają ze świadomości języka, orac celu - ukształtowania konkretnego wrażenia dla przyszłego odbiorcy, który będzie się poruszać w przestrzeni wizualnej opowieści, podobnie jak użytkownik porusza się w przestrzeni budynku. A te wrażenia są choćby takie, że książka jest lekka, ciepła i miła w dotyku, jest obiektem intymnym, delikatnym i nasyconym żywymi emocjami - choć zapisana jest znakami powstałymi w lodzie. Ha! Już wiecie, że nie o lód w tej opowieści chodzi, choć to tylko wierzchołek góry lodowej ????

Nie byłoby książki Arché gdyby nie zaangażowanie Wiktoria Michałkiewicz, kuratorki projektu, której twórcze i krytyczne spojrzenie pozwoliło nam wyłuskać esencję znaczeń i właściwie położyć akcenty na słowa i pojęcia. Wiktoria widzi szerzej, przybliża Wielki Świat. W przypadku Arché zbudowała most pomiędzy Polską a Islandią. Dlatego ze wzruszeniem czytam wstęp które napisał wspaniały Andri Snær Magnason, dopełniając obraz słowem, nadając całości kontekst. Andri bardzo za wszystko dziękuję!

I słowa w książce nie brzmiałyby tak pięknie, gdyby nie twórczy udział Joasia Osiewicz-Lorenzutti i Stefana Lorenzettiego (z zespołem) i Ewy Siemieńskiej, mistrzów słowa i tłumaczeń poruszających się w materii dla mnie tak delikatnej i trudnej. 

Wreszcie nie było by fizycznej książki tak wspaniale wyprodukowanej, gdyby nie Leszek Marcinkowski, producent poligraficzny, który w trudnej rynkowo sytuacji potrafił przeprowadzić nas przez ten niełatwy moment dbając o detale, zwłaszcza te niewidoczne gołym okiem. Nie byłoby książki, gdyby nie świetna praca i staranność ponad miarę drukarzy Grafixu z Gdańska, dbających nie tylko o efekt, ale i świetną atmosferę współpracy.

Nie było by Arche, ba, nie byłoby latania gdyby nie Kamil Antkowiak, który kiedyś 25 lat temu przyprawił mi skrzydło, a teraz pilnuje mnie bym zwracał uwagę na kolejne aspekty pracy silnika, wzbudzając we mnie jakiś rodzaj czułości dla maszyny spalinowej która zabiera mnie w powietrze. Dziękuję też Paranirvana Mirek Hołownia i Rafał Soćko, którzy wspierali mnie na gorąco, gdy silnik do motoparalotni potrzebował natychmiastowej reanimacji a ja będąc w procesie nie umiałbym czekać.

Książka dedykowana jest: Karolina'e, także pomysłodawczyni tytułu: Arché.

Dziękuję też za  niezliczone dyskusje, impulsy, motywację, wiarę, postawę, gdy dzieliliście się refleksją otwierając mi oczy na kolejne wątki do poszukiwań: Agnieszka JC, Maciej Kuzmicz, Piotr Paweł Bazylko, Piotr Wittman i wielu wielu innym osobom, które same z siebie wiedzą o tym, że czule o nich myślę.

I w końcu nie byłoby książki bez Was - jej odbiorców, bo z myślą o Was owa książka powstała. I tak właśnie jest, ona już nie jest moja, jest Wasza. Moją była przed publikacją. Teraz z wielką radością patrzę jak działa, albo zafrasowany jak nie działa, gdy potykam się o własne słowa i myśli. Bo to też jej rola. Książka otwiera kolejne procesy twórcze. Dostrzegam ją inaczej, dlatego tak bardzo się cieszę ze wszystkich interakcji które wywołuje i w przyszłości wywoła. Może to efekt skali. Projekt powstawał pięć lat, a na świecie jest od zaledwie kilku tygodni ???? 

I już jest nominowana w plebiscycie fotopolis. https://www.fotopolis.pl/plebiscyt A w tym plebiscycie jest wiele wspaniałych i ważnych książek. Na przykład "Strajk" Rafał Milach albo „Jedyne. Nieopowiedziane historie pol. fotografek” Monika Szewczyk-Wittek albo Silvia Pogoda „Butterflies” I kilka jeszcze innych świetnych książek, które szanownej uwadze polecam.

Bardzo Wam wszystkim dziękuję.


PS. 
A książkę można jeszcze zamówić tu:)
Link do sklepu